De U16 coach moest maar liefst vier basisspelers vervangen tegen Zulte-Waregem. Drie door blesure, Preben, Kjell en Senne, en Tars die moest doorschuiven naar U17. Tars en Preben, samen goed voor de helft van de Lokerse doelpunten dit seizoen, missen, dat zouden we voelen. Zulte-Waregem presenteerde zich als verwacht. Sterk in de duels, goed in de recuperatie en steevast snel diepte zoekend, daarbij weliswaar iets te overhaast te werk gaand in de afwerking, jammer voor de thuissupporters. Lokeren kwam tot tweemaal goed weg toen de Essevee aanvallers niet kozen om meteen af te drukken maar nog een dribbel wilden aangaan. Een dichte poging, even later wel afgevlagd voor buitenspel, trof pardoes de paal. Lokeren kon enkel schuchtere aanvalsacties opzetten, maar vaak werd de angel er al in de voorbereiding uitgehaald. Vooral Timo kreeg geen ruimte. Enkel Sesay kwam dicht bij een kans, even later zat Jonathan er dicht bij op een te korte terugspeelbal. De thuisploeg probeerde het nadien vanuit de tweede lijn maar de ballen gingen vrij ongevaarlijk over. 0-0 bij de rust, Lokeren mocht al blij zijn niet met een achterstand de kleedkamer in te moeten.
Onmiddellijk na rust veranderde het beeld, Sporting tikte nu beter, en een combinatie Jonathan-Keanu belandde bij Simon, zijn dichte kopbal werd door de keeper gered. De Gaverbeekboys leken niet verschrikt, vanuit een goede organisatie ging het steevast snel op de uitbraak. Een aantal van die ballen zoefden over, maar gevaar was er wel degelijk bij. Lokeren antwoordde alweer via Simon die een prima voorzet van Sander niet kon verzilveren. Het golfde nu lekker heen en weer, Z-W kreeg een gemakkelijke vrije trap, waar in eerste instantie niets uit leek te komen, maar plots was er geen druk meer op de man die de bal voor zijn voet kreeg, die kon vrij aanleggen en zag de bal in de verste hoek binnengaan, net op het moment dat Sporting baas werd in de match. Bijna vlak erna stonden de bordjes ei zo na gelijk, Jordy zette zich achter een vrije trap, Timo en Simon kwamen vrij opduiken maar de bal raakte in de kluts niet tot voor hun voet. Een hoekschop vond even later het hoofd van Arno die in het pak tot bij Sander kopte, die viseerde de verste hoek maar mikte naast, waar Jelle het hoofd er nog tegen kon zetten maar de richting van de bal niet kon laten veranderen. 25 minuten voor tijd ontbond Sesay voor het eerst in de match zijn duivels, trainer Maarten had net voordien een omzetting in de veldbezetting doorgevoerd, achteraan ging Sporting man tegen man spelen, er kwam een middenvelder bij en vooraan switchte hij Simon en Sesay. Onze 'wittekop' ging meteen snel voorbij z'n belager en zette tot bij de oprukkende Simon, één controletoets en meteen uithalen, de 1-1 voorbij de doelman. Nauwelijks twee minuten later haalden dezelfde acteurs bijna opnieuw resultaat, maar Simon raakte in de korte hoek nu niet voorbij de Essevee goalie. Het bleef ondertussen uitkijken voor de tegenaanvallen. Steevast zat hardwerker Jordy ertussen, al kon hij ze niet allemaal onschadelijk maken. Niels kreeg er bij zo eentje de bal tegen de arm in de eigen zestien, de scheids ging op het aangeven van zijn lijnrechter in en legde de bal op de stip. 2-1, drie minuten voor tijd. En toen bijna iedereen dacht dat Lokeren zich nu wel gewonnen zou geven, gaven onze jongens de twijfelaars lik op stuk. Alweer Sesay zette zich door op links, speelde een mannetje of twee uit en legde klaarkijkend tot bij Matthijs. En als Matthijs zo'n bal voor de voeten krijgt kan je als supporter al beginnen juichen. We kregen even het gevoel terug van een paar jaar geleden toen Matthijs op Club Brugge in de dying seconds een bal prinsheerlijk in de bovenhoek draaide. De bal ging er nu laag en hard in, maar onze jongens juichten er niet minder hard om.
Een billijk gelijkspel tegen een goedspelend en bovendien heel fair Zulte-Waregem. En dat laatste is in deze reeks al een verademing op zich. Het punt, hoewel onze jongens op het veld het altijd nog moesten halen, was evenzeer de verdienste van trainer Maarten, die alles op alles zette om toch nog de overwinning binnen te halen. Een blijk van vertrouwen in zijn groep, vertrouwen dat onze jongens graag beloonden met een doelpuntje in de laatste seconden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten