Anderlecht komt naar Lokeren, je zal geen Lokeraar vinden die je bijkomend moet motiveren. Zal je trouwens nergens in België vinden, het mauve Sporting is 'het' instituut van het land, wie niet gemotiveerd is om te voetballen tegen de beste van België zit hoogstwaarschijnlijk in de verkeerde sport. Voor onze jongens en supporters is een wedstrijd tegen RSCA een heel speciale. Niet alleen omdat er bij de paarswitten, twee ex-Lokeraars spelen (Jordy en Ariën), ook omdat er onder de Lokerse papa's toch wel een aantal met een bijzondere sympathie voor Anderlecht lopen of net het omgekeerde.
Anderlecht startte moeizaam dit seizoen maar heeft ondertussen toch de juiste tred gevonden, van de laatste 8 wedstrijden ging er slechts eentje verloren. Uitschieter was ongetwijfeld de 3-4 winst bij titelkandidaat Standard en dat terwijl alle toppers al doorgeschoven zijn naar U17. Er zit dus weldegelijk nog een pak talent in deze lichting hoewel we de paarswitte trainer het tegendeel hoorden beweren. Zelfs als het niet vlot loopt, is er meer dan individuele kwaliteit voorhanden om het verschil te maken. Dat kon Lokeren in Neerpede aan den lijve ondervinden. Sporting voetbalde er niet slecht maar kon Anderlecht moeilijk in de problemen brengen. De thuisploeg pakte het omzichtig aan en rekende dat er kansen gingen komen. En dan komt het talent aan het woord, Anderlecht scoorde tweemaal in de laatste vijf minuten en het belangrijkste; de punten, waren binnen.
Trainer Maarten moet aan dezelfde puzzel van vorige week beginnen. Niels is onvoldoende hersteld van z'n griep, voor Keanu en Senne komt de wedstrijd te vroeg. In alle afgelopen wedstrijden voetbalden onze jongens kansen bij mekaar en Lokeren heeft de laatste weken z'n efficiëntie in de afwerking verhoogd, benieuwd of het tegen een topper ook lukt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten