Sporting U16

Welkom op de teamblog van U16, de zotste nest uit de nationale opleiding van Sporting Lokeren.

maandag 7 mei 2012

Succesvolle U17 Voskescup voor U16'ers

Onze jongens hebben het uitstekend gedaan op het afgelopen U17 Voskescuptornooi. Met een 2e en 3e plaats voor de twee Sportingteams mag van een heus succes worden gewaagd. En al 'onze' (U16) jongens hebben daar een groot aandeel in. Jammer dat ze in dezelfde poule zaten en dus 'mekaar' moesten uitschakelen voor een plaats in de finale. Maar teams als Mechelen, Standard en OHL afhouden op een tornooi is klasse, want elk van die teams eindigden in de competitie een eind boven onze U17. De Luxemburgse gasten uit Differdange bleken meer dan een maatje te klein. Vrijdagavond kreeg een groot aantal U16'ers (Jordy Van Daele, Jordy Van Landeghem, Keanu, Jonathan, Niels en Sander)plots telefoon om zaterdag toch deel te nemen aan het tornooi, zij zouden een invallersteam vormen die het forfait van NEC moesten compenseren. Een groep samengesteld uit Provinciale U17'ers en onze jongens, nooit samengespeeld, niemand die een stuiver gaf voor de kansen op puntengewin op dit tornooi. Bleek dat even een misrekening zeg. De jongens toonden zich zelfs dominant in de eerste helft tegen KV Mechelen en kwamen ook verdiend op voorsprong. Kavee drong aan maar kwam niet tot scoren omdat de Lokerse defensie als een huis stond en doelman Ortwin prima stond te acteren. Op het andere terrein waren Lokeren A en OHL aan mekaar gewaagd, de kansen waren er maar het bleef 0-0. De tweede wedstrijd verliep veel moeizamer voor B, OHL had doorlopend balbezit maar hele grote kansen waren er niet, wel eens een poging tegen de paal. De kans van de wedstrijd was er voor Keanu, maar hij zag ook zijn plaatsbal tegen het doelmetaal gaan. 0-0, en Lokeren B in pole-position naar het treffen met Lokeren A. Lokeren A, waarin Simon, Timo, Arno en Preben het gezelschap kregen van beloften Mitu en Jelle De Schrijver werd plots favoriet voor de eerste plaats in de poule, zeker na de stuntwinst van de ploeg tegen Standard, onze jongens toonden nog maar eens aan dat een 'team' het altijd haalt van een groep individualisten. En Lokeren A leek ook het pleit te gaan winnen in de onderlinge partij, kwam op voorsprong na een doelpunt van Mitu op subliem aangeven van Timo. Maar nauwelijks twee minuten later stond het al 1-1, Keanu strafte een foutje centraal in de A verdediging af. De noodploeg vormde een stevig blok dat voor mekaar door het vuur ging, de A's acteerden individueler, de les van tegen Standard waren ze even vergeten. Lokeren A ging dan wel furieus op zoek naar de winner maar botste alweer op een prima verdediging die het geluk meermaals aan z'n kant kende. En toen Jordy Putteman de 2-1 aantekende voor de B's was het helemaal schrikken. Toch leek er nog een ultiem gelijkspel aan te komen, maar een treffer van Jelle werd wegens buitenspel afgekeurd. Winst voor het B-team dat een klein feestje wilde vieren, en daarbij op meer sportiviteit van een heel klein aantal A-spelers had gerekend. Een uitgestoken hand weigeren, een echte sportman doet dat niet. Na dag 1 stond de noodploeg zowaar met 7 op 9 op de eerste plaats te pronken en had nog minstens drie punten nodig om in de top-4 te eindigen. Lokeren A bleef in het peloton achtervolgers dat nog altijd uitzicht had op de eerste plaats om in de finale te geraken. Het programma voor de jongens van trainer Yves leek ook makkelijker maar een zes op zes was nodig om de eerste plaats in de poule te halen, en de B's mochten er geen vier halen, want dan was stek 1 helemaal weg. In de vroege ochtend van dag twee deden beide teams wat van hen verwacht werd, winnen. Op dag twee waren Tars en Jelle D'Heer het B-team komen vervoegen, Niels kon niet meer verder vanwege z'n knie, Jonathan had een familiefeest. A won verdiend tegen KV Mechelen waar Arno na dag 1 moest passen wegens problemen, maar waar belofte Ian nu ging meespelen. B walste vlot over pluisje Differdange. Minstens vijf doelpunten moesten de A's nu scoren tegen de Luxemburgers, de B's kregen druk op zich want één punt was nu nodig om de A's af te houden. En tegen Standard, gene cadeau. The A-team verpletterde de Letzeburgers, ze scoorden maar liefst zesmaal. Maar de stunt speelde zich af op het andere veld. Standard had weliswaar balbezit maar raakte niet door de verdediging, en moest op de counter zelfs uitkijken want Lokeren B had zich al eerder zeer efficiënt getoond. Ontroerend hoe alle jongens zich te pletter werkten om dat laatste punt uit de brand te slepen, de betere kansen waren zelfs nog voor Lokeren B maar toch werd dat ene puntje gevierd als een kampioenschap. Door dat puntenverlies schoof A nu definitief naar plaats 2 in de poule, maar de finale was voor de noodploeg van trainer Alain. Een fantastische ervaring voor zijn jongens die nu al twee dagen lang van zich lieten horen. Lokeren A nam het voor plaatsen 3 en 4 op tegen Club Brugge, die in de laatste poulewedstrijd een finaleplaats verspeelden. En Lokeren A werd derde, kampioen Club Brugge werd minuten voor tijd naar een penaltyreeks verwezen. Preben, net ingevallen scoorde de 2-2. En in die strafschoppen bleef Lokeren het coolst, en plaats 3 was een feit. Knap, want op voorhand toch een beetje onverhoopt. En in het Daknamstadion stonden die jongens van U16 en de proviciale U17, te genieten van de scéne waarin ze hun finale mochten spelen. Tegen Beerschot (nr.8 uit de U17 competitie) en torenhoog favoriet in deze finale. Maar het scenario van de voorbije dagen werd opnieuw afgedraaid. Beerschot had balbezit maar deed daar weinig mee, het tempo lag vrij laag en onze jongens konden makkelijk stand houden, meer nog ook zij kwamen aan kansen. Er zat niet veel volk op de tribunes, maar iedereen veerde wel op toen Lokeren op 1-0 kwam. Kapitein Sander bekroonde z'n sterke tornooi met de openingstreffer, al sloeg het onheil voor hem toen slechts luttele minuten later. Z'n voet bleef in de grond steken, z'n voet kwam onder hem terecht toen hij viel en hij brak hierbij z'n kuitbeen. Lokeren leek even aangeslagen maar de jongens wilden alles geven voor hun captain, allemaal gingen ze onmiddellijk bij hun maat die van de pijn lag te huilen op de draagberrie. Het sterkte hen alleen maar in hun overtuiging om de winst vast te houden. En ei zo na slaagden ze daar ook in, Beerschot voerde constant de druk op maar Lokeren bleef overeind. Tot in de slotminuut, de Ratten maakten gelijk en sleepten ook hier penalties uit de brand. Penalties die ze beheerst omzetten, onze jongens stonden stijf van de zenuwen en misten. Jammer, maar het applaus dat ze in ontvangst mochten nemen was gemeend en verdiend. Trots mogen ze zijn op hun tornooi, trots op hun mentaliteit, trots om met een onuitgegeven elftal een aantal gevestigde waarden even op hun nummer te hebben gezet. Wij willen alle jongens van Lokeren feliciteren met hun prestaties dit weekend, en uiteraard ook zeker 'die van ons', maar wat de provinciale U17'ers voor mekaar brachten verdient een ferme 'chapeau', klasse gasten!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten