Wie gisteren het begin van de training van U16 zag, bleef ook gewoon staan. Terwijl je, we zijn daar heel eerlijk in, ons soms redelijk snel in de kantine kan vinden. Nu niet, U16 had gisteren een heel leuke training. Blije gezichten, iedereen ging voluit, ja zelfs de netten stonden bol van de voltreffers. Alle spelers geconcentreerd aan het werk, mooi, snel combinatievoetbal in de onderlinge partijtjes, dit U16 blaakt van zelfvertrouwen.
Voetbal dat altijd al in deze groep heeft gezeten, maar dat de jongens nu gewoon vrijuit mogen brengen, geen schrik meer om een verkeerde pas, niet snel snel de bal afgeven om er vanaf te zijn, neen, iedereen neemt initiatief, bouwt mee aan de actie en vooral; iedereen steekt de handen uit de mouwen voor de maats. Een pluim ook voor trainer Maarten, een jonge nieuwe trainer, die heel snel het voetbal-DNA van zijn groep ontleedde, zijn jongens volgens hun natuur laat voetballen, en hen vaderlijk een arm om de schouder legt wanneer hij hen persoonlijk bijstuurt. We benijden hem z'n taak niet, elke week weer moet hij een basis selecteren, daardoor jongens teleurstellen vanwege geen startplaats, wissels doorvoeren om iedereen zijn speelminuten te geven...niet makkelijk in een team dat goed draait.
Ook bij de jongens geen zweem van teleurstelling meer om het onverdiende puntenverlies, of toch een beetje, bij de onfortuinlijke Sesay misschien. Die in z'n eentje een keertje of vijf had kunnen/moeten scoren, maar tweemaal de paal en andere keren een prima keeper op z'n weg vond. Hij besefte dat maar al te goed, maar hij vond het fijn dat niemand hem daarvoor een steen wierp. 'I like Lokeren', hij blijft het herhalen. Hij houdt van de warme sfeer in de groep en van de ganse Sporting U16 familie. Alleen al daarvoor wil hij hard werken, om de jongens en alle supporters voor het vertrouwen te bedanken. In menig ander team was hij al meteen afgerekend op dat resultaat, niet bij U16 Sporting Lokeren. Schitterend, hoe iedereen er rekening mee houdt dat deze jongen tot voor een paar maanden nog gewestelijk voetbalde en zelfs nog niet zo lang geleden op een stoffig voetbalpleintje in Sierra Leone stond. Hij heeft een flinke achterstand op sommige vlakken, maar met elke training en match verkleint hij die kloof dankzij een flinke dosis natuurlijke voetbalintuïtie.
Uiteraard zijn we niet naïef, we weten heus wel dat we ook dit seizoen mindere periodes zullen doormaken, dat de bal meer een tegenstander dan vriend zal zijn, dat we zullen moeten afrekenen met blessures en pech. Dat hoort allemaal bij het leerproces, dat wisten we al van de vorige seizoenen, dat maakt Sporting Lokeren U16 zo mentaal sterk, de jongens kregen al een heel ruim deel van ontij te verwerken sinds ze actief zijn in Lokeren. Lance Armstrong zei het met de perfecte woorden ... what doesn't kill you, makes you stronger!!!
En gisteren stonden met z'n allen langs de kant, te genieten van deze groep, en Sesay's woorden bleven in mijn hoofd ronddwarrelen ... I like Lokeren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten