Onze jongens hebben de thuiswedstrijd tegen Cercle Brugge gewonnen, met 3-0, cijfers die de overwinning glans geven in een partij waar weinig hoogglans te ontwaren was.
Trainer Maarten had al Tars moeten afstaan aan U17, Matthijs, Mattis en Kabir waren niet speelklaar, de vraagtekens stonden achter Preben en Jonathan. Preben ondervindt nog steeds wat hinder aan de knie, Jonathan was nagenoeg heel de week ziekjes. Cercle kon voor het eerst dit seizoen rekenen op een voltallige kern, en verscheen in z'n sterkste opstelling.
De berichten dat Cercle veel beter voetbalde dan de voorbije jaren werden ook meteen bevestigd. De eerste kansen waren voor Lokeren, Jonathan liep slim overal tussen de lijnen en was constant aanspeelbaar, Sesay mikte een eerste kans op de goed uitgekomen keeper. Senne kwam nog dichter bij een doelpunt, zo rond het kwartier kopte hij naar de eerste paal waar alweer een alerte doelman de bal net voor de lijn nog uit zijn kooi ranselde. Cercle liet zich niet onbetuigd en ging zijn kans wanneer het de bal veroverde. De Sportingdefensie bleef baas maar moest attent blijven. Eén keer werden ze knap uitgespeeld door de bezoekers, een snelle collectieve aanval eindigde op de paal. Dat patroon had de mogelijkheden voor Cercle kunnen aantonen, maar hun coach begreep het anders en nam hun gevaarlijkste man, nr.7 eraf. Er kwam meer lucht voor onze flanken. Trainer Maarten greep ook in, Simon en Preben kwamen Jelle en Keanu vervangen. De passing verliep beter, de recuperatie zat goed, Jordy VL liep zich het pleuris en won nagenoeg elk duel. Stilaan kwam er meer druk naar voor. Echt grote kansen leverde dat niet op, Sesay was er het dichtste bij maar mikte naast, ook Simon schoof nog eens voorlangs. Dan maar eentje die uit de lucht komt vallen, moet Niels gedacht hebben, de bal werd door Jonathan voorgebracht, daar raakte hij de maag van Arno, een mistrap caprioleerde binnen de kleine backlijn nog voor het hoofd van Niels die de bal hoog in doel (lob)kopte. Lokeren met een klutsgoaltje op voorsprong, en dat was voor de supporters een welgekome opluchting. Want Cercle bleef het aardig doen, maar kansen kregen ze niet meer bijeen gevoetbald.
De groenzwarten hadden zich kunnen optrekken aan hun prestatie maar het tegendeel bleek waar. De goede bedoelingen smolten als sneeuw voor de zon, ook al omdat de Cercle coach wel heel rare wissels doorvoerde. Achterin het Cercleheir was er meer onrust, 'onze' Ket werd weggehaald op 2 en naar het centrum gebracht, waardoor Preben op de flank nu helemaal 'los' kon (lees fonetisch loos). Preben zette al vlug de bezoekende goalie aan het werk, een schitterende actie, dito trap op doel, prima save, nog net vanonder de lat weggehaald. Cercle ging achteruit hangen, de ploeg viel in twee blokken uiteen. Voorin zou Cercle nog nauwelijks raken, de lange ballen werden door onze jongens steevast opgevangen, het voetballende middenveld zag nog weinig speelbare ballen hun kant opkomen. Lokeren trok naar voor maar heel veel kansen bijeen spelen zat er ook niet meteen in, tot Sesay plots de bal centraal voor z'n voet kreeg en de score kon verdubbelen. Je hoorde de Cercle veer bijna echt breken, Sporting hoefde de hoogste versnelling niet meer op te zetten. De ingevallen Jordy VD en Jelle lieten zich meteen prima in de actie betrekken. Jelle en Simon waren een paar keer dicht tegen nr. 3, al had vooral Jelle gerust eens zelf z'n kans mogen gaan. Lokeren bleef rustig tikken en zocht de opening, Jelle ging op wandel en werd in de zestien foutief gestuit. De ref aarzelde niet en legde de bal op de stip. Captain Arno was al naar voor getrokken om de penalty te geven, maar Preben gaf aan zich lekker te voelen. Ja zo'n drie weken aan de kant moeten blijven, het maakt een mens hongerig. De Pré gaf de bezoekende doelman geen kans, 3-0 netjes het hoekie in. Onze jongens voetbalden het rustig uit, een paar (letterlijk) stevige Cercle overtredingen haalden de toeschouwers nog even uit hun nazomerdroom. Kansen waren er niet meer die laatste minuten, Cercle kwam nog éénmaal tot bij Kjell die sneller en vooral steviger op de bal zat dan de Cerclist die de bal in de maag kreeg.
Opnieuw winst voor U16 dat aan een heuse thuisreputatie aan het bouwen is. Maar we zouden maar al te graag eens de scalp van een tegenstander op verplaatsing aan de riem rijgen, krijgt U16 daar volgende week al een kans toe bij Anderlecht? Wij zijn even benieuwd als u.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten