Mixmaster Nico maakte van het pakkendste moment van 2011 nog een mooi afscheidsfilmpje, als toemaatje. Wat een heerlijk woord toch...toe-maatje ;-)
Geniet er van!
zaterdag 31 december 2011
11 momenten van 2011-part 11
Mattis neemt afscheid van z'n vrienden
Save the best for last, het is een oud Engelse uitdrukking, maar in deze reeks zit ze als gegoten. Begin december, de laatste thuiswedstrijd voor de winterstop. Iedereen voelt dat het een speciale dag gaat worden. De dag waarop dé ambiancemaker van het team, zijn laatste wedstrijd in het shirt van Sporting Lokeren speelt. Iedereen is er, iedereen wil maar één ding, Mattis een prachtig afscheid geven. Het werd er eentje dat menigeen zich nog lang gaat herinneren, niet in het minst Mattis en zijn naaste familie. Mattis toont nog een laatste keer, dat hij in Lokeren een beter voetballer is geworden, sterk in de duels, intelligent inspelen, zijn moment kiezend om mee naar voor te trekken.
'Ons' moment komt er wanneer Mattis doorgaat op rechts en een heerlijke voorzet op Sesays hoofd schildert, het leer verdwijnt in doel, iedereen is door het dolle heen. Mattis zijn dag, die vol emoties was begonnen, krijgt dan al een glimmende rand. Vijf minuten voor tijd, iedereen weet dat Mattis 'zijn' moment er aan staat te komen. Jordy staat langs de kant om in te vallen, Mattis legt zijn laatste meters in 'zijn' geliefde Sportingshirt af. De eerste tranen wellen op, en heus niet alleen bij Mattis, ouders, grootouders, vrienden, supporters, de hele U16 familie wordt geraakt door het afscheid dat het team aan zijn vriend geeft. Mattis krijgt van alle spelers de knuffel die hij als speler zoveel spontaan heeft uitgedeeld.
Een knuffel vol vriendschap...echte vriendschap, een hartelijk dankjewel, merci voor je vreugde, je vriendschap, je enthousiasme, je heerlijke glimlach. Ook aan de dugout stopt het niet, al moet het nog allemaal helemaal goed beginnen. De groep gooit Mattis in hun enthousiasme in de lucht, blij voor hun vriend, al hebben ze stuk voor stuk redenen om uit te roepen..."Mattis blijf bij ons". Maar het team respecteert de beslissing van hun maatje, en begeleidt hem op zijn afscheidsronde. Een emotionele laatste ronde, zelfs de meest nuchtere mensen in onze oudergroep worden aangegrepen door het moment.
Mattis EN Kurt, we hebben al eerder een afscheidswoord tot jullie gericht. We doen het nu graag met een aantal beelden. Bedankt, jonge vriend, voor de mooie tijd die je in dit team doorbracht.
Save the best for last, het is een oud Engelse uitdrukking, maar in deze reeks zit ze als gegoten. Begin december, de laatste thuiswedstrijd voor de winterstop. Iedereen voelt dat het een speciale dag gaat worden. De dag waarop dé ambiancemaker van het team, zijn laatste wedstrijd in het shirt van Sporting Lokeren speelt. Iedereen is er, iedereen wil maar één ding, Mattis een prachtig afscheid geven. Het werd er eentje dat menigeen zich nog lang gaat herinneren, niet in het minst Mattis en zijn naaste familie. Mattis toont nog een laatste keer, dat hij in Lokeren een beter voetballer is geworden, sterk in de duels, intelligent inspelen, zijn moment kiezend om mee naar voor te trekken.
Mattis EN Kurt, we hebben al eerder een afscheidswoord tot jullie gericht. We doen het nu graag met een aantal beelden. Bedankt, jonge vriend, voor de mooie tijd die je in dit team doorbracht.
vrijdag 30 december 2011
11 momenten van 2011-part 10
De Novemberdip
November is traditioneel onze minst succesvolle periode. Dat is al jaren zo, al had het dit seizoen evenveel te maken met een fenomeen dat ook U16 bondscoach Bob Browaeys niet is ontgaan. Sporting U16 botste op versterkte burchten, en had het bijzonder moeilijk die te slopen. Opbouw van achteruit, verzorgd technisch, snel voetbal brengen? Nog zeer weinig teams die daaraan moeite willen spenderen. Punten, dat telt, de manier waarop niet, niet meer in de U16 reeks blijkbaar. Een trend die wat ons betreft te betreuren is.
Even traditioneel is het aantal geblesseerden in diezelfde periode, we moesten een aantal belangrijke spelers missen in die moeilijke matchen. Een fitte Preben wil iedereen in z'n ploeg. Maar elluk nadeel hep se voordeel, zei Johan Cruyff ooit. Ook dit hoort bij de opleiding, U16 moest op zoek naar voetballende oplossingen, en vond die regelmatig. Afwerken lukte iets minder goed, maar de kansen waren er elke wedstrijd, ook tegen hoger geklasseerde teams. En eentje vond steeds beter zijn draai in het team, Sesay. De winterstop kwam een beetje op een verkeerd moment voor hem, hij haalde een hoog rendement de laatste paar wedstrijden. Duimen maar dat hij die groei kan verderzetten in de terugronde, Sporting U16 kan er alleen maar wel bij varen.
November is traditioneel onze minst succesvolle periode. Dat is al jaren zo, al had het dit seizoen evenveel te maken met een fenomeen dat ook U16 bondscoach Bob Browaeys niet is ontgaan. Sporting U16 botste op versterkte burchten, en had het bijzonder moeilijk die te slopen. Opbouw van achteruit, verzorgd technisch, snel voetbal brengen? Nog zeer weinig teams die daaraan moeite willen spenderen. Punten, dat telt, de manier waarop niet, niet meer in de U16 reeks blijkbaar. Een trend die wat ons betreft te betreuren is.
Even traditioneel is het aantal geblesseerden in diezelfde periode, we moesten een aantal belangrijke spelers missen in die moeilijke matchen. Een fitte Preben wil iedereen in z'n ploeg. Maar elluk nadeel hep se voordeel, zei Johan Cruyff ooit. Ook dit hoort bij de opleiding, U16 moest op zoek naar voetballende oplossingen, en vond die regelmatig. Afwerken lukte iets minder goed, maar de kansen waren er elke wedstrijd, ook tegen hoger geklasseerde teams. En eentje vond steeds beter zijn draai in het team, Sesay. De winterstop kwam een beetje op een verkeerd moment voor hem, hij haalde een hoog rendement de laatste paar wedstrijden. Duimen maar dat hij die groei kan verderzetten in de terugronde, Sporting U16 kan er alleen maar wel bij varen.
donderdag 29 december 2011
11 momenten van 2011-part 9
200-clubje
Sporting Lokeren U16 moet zowat het enige team zijn waar zo'n groot aantal spelers al zo lang samen spelen. Maar liefst 8 spelers uit de kern van nu 17 speelden al van in de onderbouw bij Sporting Lokeren. Matthijs, Senne en Kelvin speelden nooit in een ander shirt dan het geelwitzwarte. Jonathan, Arno, Keanu en Sander kwamen er een jaartje later al bij, Kjell tekende voor Sporting bij U10. Een aantal van deze jongens vier(d)en dit seizoen hun 200e 'cap' voor deze mooie club, nog dit seizoen zullen de anderen hen vervoegen in het 200-clubje.
Laatst stond trainer Roger en delegee Josken (U10) naar onze jongens te kijken, mijmerend over de mooie momenten die we bij hen mochten meemaken. Nog steeds verschijnt een mooie glimlach als ze over hun 'topseizoen' praten. Topseizoen, zeker niet alleen sportief, maar ook om de blijvende vriendschap die ze nog steeds van onze spelers en ouders mogen ondervinden.
Apetrots zijn ze, omdat zoveel van 'hun' jongens nog steeds aan boord zijn, voor hun club spelen. En net dat maakt Lokeren U16 zo speciaal, dat warme familiegevoel, dat er na al die jaren, van ups en downs, van vreugde en verdriet, nog steeds is. Deze unieke band gaat nooit weg.
Sporting Lokeren U16 moet zowat het enige team zijn waar zo'n groot aantal spelers al zo lang samen spelen. Maar liefst 8 spelers uit de kern van nu 17 speelden al van in de onderbouw bij Sporting Lokeren. Matthijs, Senne en Kelvin speelden nooit in een ander shirt dan het geelwitzwarte. Jonathan, Arno, Keanu en Sander kwamen er een jaartje later al bij, Kjell tekende voor Sporting bij U10. Een aantal van deze jongens vier(d)en dit seizoen hun 200e 'cap' voor deze mooie club, nog dit seizoen zullen de anderen hen vervoegen in het 200-clubje.
Laatst stond trainer Roger en delegee Josken (U10) naar onze jongens te kijken, mijmerend over de mooie momenten die we bij hen mochten meemaken. Nog steeds verschijnt een mooie glimlach als ze over hun 'topseizoen' praten. Topseizoen, zeker niet alleen sportief, maar ook om de blijvende vriendschap die ze nog steeds van onze spelers en ouders mogen ondervinden.
Apetrots zijn ze, omdat zoveel van 'hun' jongens nog steeds aan boord zijn, voor hun club spelen. En net dat maakt Lokeren U16 zo speciaal, dat warme familiegevoel, dat er na al die jaren, van ups en downs, van vreugde en verdriet, nog steeds is. Deze unieke band gaat nooit weg.
woensdag 28 december 2011
11 momenten van 2011-part 8
Sterke start
U16 staat in de steigers en wint meteen z'n eerste thuismatch, tegen Zulte-Waregem eindigt de partij op 4-2, het team geeft z'n nieuwe trainer meteen een leuk cadeau. Op woensdag voor de eerste match werd trainer Maarten voor de eerste keer vader, nu is hij geen verwoed Facebooker, maar die twee heuglijke feiten verschijnen wel in z'n status ;-)
Sporting U16 gaat door, want na de eerste winnen ze ook de tweede partij, uit bij Kortrijk met een sprekende 0-4, al wordt daar snel duidelijk dat de tegenstander z'n beste spelers is kwijtgeraakt.
Die jongens komen ze tegen even later, thuis tegen AA Gent. De buffalo's worden van het kastje naar de muur gespeeld, maar Lokeren wringt een overtal aan kansen de nek om, de buren uit Gent zijn efficiënter en nemen een puntje mee uit Lokeren.
Het eerste verlies is er tegen Genk, maar na winst uit bij Beerschot en thuis tegen het sterke YR KV Mechelen prijkt Sporting Lokeren U16 na 6 speeldagen netjes op een tweede plaats, een prestatie waarin dit team nooit eerder lukte.
U16 staat in de steigers en wint meteen z'n eerste thuismatch, tegen Zulte-Waregem eindigt de partij op 4-2, het team geeft z'n nieuwe trainer meteen een leuk cadeau. Op woensdag voor de eerste match werd trainer Maarten voor de eerste keer vader, nu is hij geen verwoed Facebooker, maar die twee heuglijke feiten verschijnen wel in z'n status ;-)
Sporting U16 gaat door, want na de eerste winnen ze ook de tweede partij, uit bij Kortrijk met een sprekende 0-4, al wordt daar snel duidelijk dat de tegenstander z'n beste spelers is kwijtgeraakt.
Die jongens komen ze tegen even later, thuis tegen AA Gent. De buffalo's worden van het kastje naar de muur gespeeld, maar Lokeren wringt een overtal aan kansen de nek om, de buren uit Gent zijn efficiënter en nemen een puntje mee uit Lokeren.
Het eerste verlies is er tegen Genk, maar na winst uit bij Beerschot en thuis tegen het sterke YR KV Mechelen prijkt Sporting Lokeren U16 na 6 speeldagen netjes op een tweede plaats, een prestatie waarin dit team nooit eerder lukte.
dinsdag 27 december 2011
11 momenten van 2011-part 7
Een nieuwe start
Een sportief succes werd U15 niet, het seizoen werd voortdurend gehypothekeerd door de hoge blessurelast. Toen dat naar het einde van het seizoen beterde, hervond U15 zichzelf en ging het opnieuw vrijuit voetballen.
Eind juli hernam het team de activiteiten, en vatte het de voorbereiding aan voor het U16 seizoen. Dat zou voor het eerst met een ruime kern van 19 spelers gebeuren, een compleet nieuwe situatie. En er was meer nieuws, U16 kreeg een nieuwe trainer, en twee spelers die voor het eerst op Elite niveau zouden moeten meedraaien. Sesay had in de tornooien al getoond wat hij in z'n mars had, Kabirs integratie verliep mede door blessures niet zo vlot.
Het team groeide op stage in Bouillon helemaal dichter naar mekaar toe. Daar bestaan leuke filmpjes van ;-) Ook met trainer Maarten was de juiste klik er. Onze jonge trainer voelde zijn groep prima aan en liet hen toe hun eigen voetbal te brengen, en plezier te maken wanneer dat kon. Er werd hard gewerkt, er werd zoals altijd wel eens gek gedaan, gelachen, al werd er opvallend minder 'gesitupped of gepompt'. Er onstond een mooie vertrouwensband, die tot op de dag van vandaag niet één keer onder druk kwam. Voor de eerste match was het al duidelijk. U16 wilde van zich laten horen in het seizoen 2011-2012.
Een sportief succes werd U15 niet, het seizoen werd voortdurend gehypothekeerd door de hoge blessurelast. Toen dat naar het einde van het seizoen beterde, hervond U15 zichzelf en ging het opnieuw vrijuit voetballen.
Eind juli hernam het team de activiteiten, en vatte het de voorbereiding aan voor het U16 seizoen. Dat zou voor het eerst met een ruime kern van 19 spelers gebeuren, een compleet nieuwe situatie. En er was meer nieuws, U16 kreeg een nieuwe trainer, en twee spelers die voor het eerst op Elite niveau zouden moeten meedraaien. Sesay had in de tornooien al getoond wat hij in z'n mars had, Kabirs integratie verliep mede door blessures niet zo vlot.
Het team groeide op stage in Bouillon helemaal dichter naar mekaar toe. Daar bestaan leuke filmpjes van ;-) Ook met trainer Maarten was de juiste klik er. Onze jonge trainer voelde zijn groep prima aan en liet hen toe hun eigen voetbal te brengen, en plezier te maken wanneer dat kon. Er werd hard gewerkt, er werd zoals altijd wel eens gek gedaan, gelachen, al werd er opvallend minder 'gesitupped of gepompt'. Er onstond een mooie vertrouwensband, die tot op de dag van vandaag niet één keer onder druk kwam. Voor de eerste match was het al duidelijk. U16 wilde van zich laten horen in het seizoen 2011-2012.
zondag 25 december 2011
11 momenten van 2011-part 6
Geen woorden maar daden
U15 zou het seizoen mooi beëindigen, de competitie afsluiten met een aantal winstpartijen. Het allermooiste hielden onze jongens tot helemaal aan het eind, voor het laatste tornooi. Het Muguettornooi van GBA is een prestigieus tornooi, competitietoppers als Standard en Brussels tekenden present en waren DE kanshebbers op de titel, één van beide clubs zouden we zeker in de halve finales kruisen. Het tornooi kreeg een verrassende wending, Sporting Lokeren haalde zonder problemen de groepswinst. In de volgende ronde kreeg U15 de thuisploeg EN tornooiploeg bij uitstek voor de voeten. Nieuwkomer Sesay hielp ons met een mooie treffer in de halve finale tegen RBC Roosendaal. U15 domineerde de hele wedstrijd maar kon uit een aantal mooie kansen slechts één doelpunt puren. Onze Nederlandse vrienden kregen helemaal niets klaar, behalve dan een kansje in de allereerste minuut, en Lokeren mocht naar de finale.
Terwijl iedereen dacht dat het Standard zou worden, kwam het gevreesde Brussels uit de bus. Brussels, bij U12 kampioen en steevast top-3 in onze reeks, kwam voor het laatst met z'n beste ploeg ooit op het terrein. Ondertussen verdwenen een aantal sterkhouders naar Standard en Anderlecht. Brussels zou het Lokerse varkentje wel eens wassen, startte tegen een verschroeiend tempo, dat onze jongens nauwelijks konden bijbenen. Maar Brussels nam even snel gas terug. En op het moment dat iedereen een Lokers doelpunt verwachtte, ontbond Nabil Jaadi zijn duivels. Het werd 1-0 en de snelle 2-0 werd terecht afgekeurd. Sporting herpakte zich, de Brusselaars dachten de buit binnen. Tot 5 minuten voor tijd, Kjell had eerst nog met een schitterende save Lokeren in de wedstrijd gehouden. Sesay ging op wandel in de Brussels defensie, en legde achteruit tot bij de opkomende Jelle, die de gelijkmaker nette. De neutrale supporters hadden dan al lang de kant van het vrijuit spelende Lokeren gekozen. Gedragen op dat enthousiasme stegen onze jongens boven zichzelf uit en kwamen nog aan de betere kansen, maar penalties zouden over tornooiwinst beslissen.
De rest is voor de geschiedenis, Kjell maakte zijn reputatie als penaltypakker alweer waar en stopte er twee waaronder de belangrijke eerste. En ook meteen na Sanders misser zette Kjell het euvel onmiddellijk recht. Die andere penaltyspecialist mocht de kroon op het werk zetten. Timo plaatste de bal heerlijk mooi in het hoekie en U15 mocht aan het feest. Onze beide helden werden bedolven onder de knuffelende ploegmaats en vierden samen de mooiste tornooiwinst sinds deze groep samen is.
U15 zou het seizoen mooi beëindigen, de competitie afsluiten met een aantal winstpartijen. Het allermooiste hielden onze jongens tot helemaal aan het eind, voor het laatste tornooi. Het Muguettornooi van GBA is een prestigieus tornooi, competitietoppers als Standard en Brussels tekenden present en waren DE kanshebbers op de titel, één van beide clubs zouden we zeker in de halve finales kruisen. Het tornooi kreeg een verrassende wending, Sporting Lokeren haalde zonder problemen de groepswinst. In de volgende ronde kreeg U15 de thuisploeg EN tornooiploeg bij uitstek voor de voeten. Nieuwkomer Sesay hielp ons met een mooie treffer in de halve finale tegen RBC Roosendaal. U15 domineerde de hele wedstrijd maar kon uit een aantal mooie kansen slechts één doelpunt puren. Onze Nederlandse vrienden kregen helemaal niets klaar, behalve dan een kansje in de allereerste minuut, en Lokeren mocht naar de finale.
Terwijl iedereen dacht dat het Standard zou worden, kwam het gevreesde Brussels uit de bus. Brussels, bij U12 kampioen en steevast top-3 in onze reeks, kwam voor het laatst met z'n beste ploeg ooit op het terrein. Ondertussen verdwenen een aantal sterkhouders naar Standard en Anderlecht. Brussels zou het Lokerse varkentje wel eens wassen, startte tegen een verschroeiend tempo, dat onze jongens nauwelijks konden bijbenen. Maar Brussels nam even snel gas terug. En op het moment dat iedereen een Lokers doelpunt verwachtte, ontbond Nabil Jaadi zijn duivels. Het werd 1-0 en de snelle 2-0 werd terecht afgekeurd. Sporting herpakte zich, de Brusselaars dachten de buit binnen. Tot 5 minuten voor tijd, Kjell had eerst nog met een schitterende save Lokeren in de wedstrijd gehouden. Sesay ging op wandel in de Brussels defensie, en legde achteruit tot bij de opkomende Jelle, die de gelijkmaker nette. De neutrale supporters hadden dan al lang de kant van het vrijuit spelende Lokeren gekozen. Gedragen op dat enthousiasme stegen onze jongens boven zichzelf uit en kwamen nog aan de betere kansen, maar penalties zouden over tornooiwinst beslissen.
De rest is voor de geschiedenis, Kjell maakte zijn reputatie als penaltypakker alweer waar en stopte er twee waaronder de belangrijke eerste. En ook meteen na Sanders misser zette Kjell het euvel onmiddellijk recht. Die andere penaltyspecialist mocht de kroon op het werk zetten. Timo plaatste de bal heerlijk mooi in het hoekie en U15 mocht aan het feest. Onze beide helden werden bedolven onder de knuffelende ploegmaats en vierden samen de mooiste tornooiwinst sinds deze groep samen is.
zaterdag 24 december 2011
11 momenten van 2011-part 5
Simon is back !!!
Het U15 seizoen zat er bijna op, en het team ging op verplaatsing bij Roeselare. De eerste echte wedstrijd voor Simon. Onze spits werd aan het begin van het seizoen eraf geschopt door een brute Carolinger en herstelde moeizaam van zijn blessure. Ondanks alle leed bleef Simon en de groep in zijn terugkeer geloven. Tegen Roeselare was het zover. U15 speelde dominant maar had het moeilijk met de verdedigingsmuur die de Westvlamingen optrokken. Het bleef bovendien uitkijken voor een paar aartsgevaarlijke counters. Eén minuut voor tijd volgt dan toch de actie die de oververdiende winst zou brengen. Mattis krijgt de bal toegespeeld en speelt in tot bij Tars die vanuit een moeilijke positie toch nog kan voorbrengen. Simon kan net niet bij het leer, de keeper duwt de bal in de voeten van Jelle die lijkt te gaan scoren. Maar een verdediger haalt de bal met de hand uit het doelvlak. Keanu mengt zich in het duel maar het leer lijkt toch weg te raken. De actie lijkt voorbij, de Roeselare keeper gooit zich op de bal, maar die floept plots vantussen zijn armen, Simon reageert alert en duwt de bal binnen. Heel de ploeg stormt naar Simon, die de breedste glimlach in 9 maanden heeft. Hij wordt bedolven onder z'n juichende ploegmaats. Want allen weten ze wat Simon moest doormaken, allemaal vieren ze zijn doelpunt alsof ze het zelf scoorden. Daar toont U15/U16 nogmaals wat echte vriendschap is. En Simon, ... die lacht... negen lange, frustrerende maanden, revalidatie, hervallen, nieuwe blessures tijdens de opbouw, alle miserie in een fase van 43 seconden en een doelpunt weggespeeld, en dan die lach...heerlijk!!!
Het U15 seizoen zat er bijna op, en het team ging op verplaatsing bij Roeselare. De eerste echte wedstrijd voor Simon. Onze spits werd aan het begin van het seizoen eraf geschopt door een brute Carolinger en herstelde moeizaam van zijn blessure. Ondanks alle leed bleef Simon en de groep in zijn terugkeer geloven. Tegen Roeselare was het zover. U15 speelde dominant maar had het moeilijk met de verdedigingsmuur die de Westvlamingen optrokken. Het bleef bovendien uitkijken voor een paar aartsgevaarlijke counters. Eén minuut voor tijd volgt dan toch de actie die de oververdiende winst zou brengen. Mattis krijgt de bal toegespeeld en speelt in tot bij Tars die vanuit een moeilijke positie toch nog kan voorbrengen. Simon kan net niet bij het leer, de keeper duwt de bal in de voeten van Jelle die lijkt te gaan scoren. Maar een verdediger haalt de bal met de hand uit het doelvlak. Keanu mengt zich in het duel maar het leer lijkt toch weg te raken. De actie lijkt voorbij, de Roeselare keeper gooit zich op de bal, maar die floept plots vantussen zijn armen, Simon reageert alert en duwt de bal binnen. Heel de ploeg stormt naar Simon, die de breedste glimlach in 9 maanden heeft. Hij wordt bedolven onder z'n juichende ploegmaats. Want allen weten ze wat Simon moest doormaken, allemaal vieren ze zijn doelpunt alsof ze het zelf scoorden. Daar toont U15/U16 nogmaals wat echte vriendschap is. En Simon, ... die lacht... negen lange, frustrerende maanden, revalidatie, hervallen, nieuwe blessures tijdens de opbouw, alle miserie in een fase van 43 seconden en een doelpunt weggespeeld, en dan die lach...heerlijk!!!
vrijdag 23 december 2011
11 momenten van 2011-part 4
Gerechtigheid voor U15
Eén wedstrijd zou U15 met heuse revanchegevoelens op het plein komen. Revanche voor het onrecht dat hen was aangedaan, nog in het minst door de rechtstreekse tegenstrever. Lokeren speelde in Eupen een heroïsche wedstrijd, maar werd tegengewerkt door het hele godenheir. Die van het weer, voetbal en alle anderen die konden meehelpen. Eén enkele poging van de Eupenaars bleef in de modder steken en werd binnengefrommeld, terwijl Lokeren een ijzersterke doelman op de weg vond, de paal, de lat en een scheidsrechter die een geldig doelpunt afkeurde. Eupen was een dieptepunt maar hoogtepunt tegelijk. De groep klitte nog meer samen dan tevoren, samen op weekend in Duitsland, spelers, ouders, broers en zussen, 1 grote Sportingfamilie.
Thuis tegen Eupen zou U15 aan iedereen tonen dat deze groep weldegelijk in staat was een ferme pot voetbal te brengen. Het werd een spel van kat en muis, U15 greep Eupen van in het begin bij de keel en zou de greep niet meer lossen. Jelle, Jonathan en Arno scoorden voor Lokeren en trokken daarmee een ferme dikke streep onder de miserie. Sporting U15/16 kende nog mindere momenten maar een kater zoals in Eupen was er nooit meer, dankzij de grootste troeven die onze jongens hebben, een vechtersmentaliteit en een ongelofelijke vriendschap. Eigenschappen waar wij, supporters, bijzonder trots op zijn
Eén wedstrijd zou U15 met heuse revanchegevoelens op het plein komen. Revanche voor het onrecht dat hen was aangedaan, nog in het minst door de rechtstreekse tegenstrever. Lokeren speelde in Eupen een heroïsche wedstrijd, maar werd tegengewerkt door het hele godenheir. Die van het weer, voetbal en alle anderen die konden meehelpen. Eén enkele poging van de Eupenaars bleef in de modder steken en werd binnengefrommeld, terwijl Lokeren een ijzersterke doelman op de weg vond, de paal, de lat en een scheidsrechter die een geldig doelpunt afkeurde. Eupen was een dieptepunt maar hoogtepunt tegelijk. De groep klitte nog meer samen dan tevoren, samen op weekend in Duitsland, spelers, ouders, broers en zussen, 1 grote Sportingfamilie.
Thuis tegen Eupen zou U15 aan iedereen tonen dat deze groep weldegelijk in staat was een ferme pot voetbal te brengen. Het werd een spel van kat en muis, U15 greep Eupen van in het begin bij de keel en zou de greep niet meer lossen. Jelle, Jonathan en Arno scoorden voor Lokeren en trokken daarmee een ferme dikke streep onder de miserie. Sporting U15/16 kende nog mindere momenten maar een kater zoals in Eupen was er nooit meer, dankzij de grootste troeven die onze jongens hebben, een vechtersmentaliteit en een ongelofelijke vriendschap. Eigenschappen waar wij, supporters, bijzonder trots op zijn
donderdag 22 december 2011
11 momenten van 2011-part 3
De sleutelbeenbreuken
Het seizoen 2010-2011 was er eentje om zo snel mogelijk te vergeten. Sportief ging het aanvankelijk nog goed tot de groep enkel nog op begrip van de familie en supporters kon rekenen. De groei van het team werd in grote mate gehinderd door vervelende blessures, op een bepaald moment zaten maar liefst zes basisspelers in de ziekenboeg. De trend in de blessures zou de sleutelbeenbreuk worden. Maar liefst drie spelers van hetzelfde team liepen zo'n breuk op, vervelend maar niets minder dan brute pech. Het begon bij onze jonge keeper Jens, die op training met captain Arno botste. Preben werd het volgende slachtoffer,na nauwelijks 20 minuten tegen Westerlo viel hij al uit. En wat later op het seizoen moest Matthijs ook al op training eenzelfde lot ondergaan. Matthijs zou het seizoen bij U15 niet meer in actie komen.
Het seizoen 2010-2011 was er eentje om zo snel mogelijk te vergeten. Sportief ging het aanvankelijk nog goed tot de groep enkel nog op begrip van de familie en supporters kon rekenen. De groei van het team werd in grote mate gehinderd door vervelende blessures, op een bepaald moment zaten maar liefst zes basisspelers in de ziekenboeg. De trend in de blessures zou de sleutelbeenbreuk worden. Maar liefst drie spelers van hetzelfde team liepen zo'n breuk op, vervelend maar niets minder dan brute pech. Het begon bij onze jonge keeper Jens, die op training met captain Arno botste. Preben werd het volgende slachtoffer,na nauwelijks 20 minuten tegen Westerlo viel hij al uit. En wat later op het seizoen moest Matthijs ook al op training eenzelfde lot ondergaan. Matthijs zou het seizoen bij U15 niet meer in actie komen.
woensdag 21 december 2011
11 momenten van 2011-part 2
Het leeuwenhart van U15
U15 haalt in Luik een gelijkspel bij één van de mogelijke kampioenkandidaten. Een verdiend gelijkspel, want het resultaat van een collectief sterke prestatie, gebouwd op een ijzersterke groepsgeest, geloof in eigen voetbalkunnen, en een tikkeltje geluk dat Standard die dag niet helemaal top was. De thuisploeg was niet in zijn dagje vooral qua afwerking, maar met Fedric stond er die dag een doelman die weinig zou laten passeren. Toevallig werd Fedric die dag ook gescout door mensen van de bond, het zou hem een plaats in de volgende selectieronde voor Belgie U15 opleveren een paar maanden later. Maar Lokeren voetbalde die dag ook vrijuit, wat baten schrik en enkel oog voor de defensie bij een topper, ook dan krijg je er zo een paar om de oren. Sporting U15 voetbalde zoals het dat het beste kan, naar voor, vanuit de verdediging opbouwend, met ons creatief middenveld de openingen zoeken en vooraan dan de zaak proberen afwerken. Standard kwam aanvankelijk aan de beste kansen, maar iedereen bleef scherp. Keanu schudde enig mooi zijn mannetje van zich af, zette tot bij Preben die Jordy schuin rechts alleen zag opduiken en hem met een soort sprongetje de bal toespeelde. Jordy pakte uit met een staalharde lage schuiver en bracht Lokeren 0-1 voor. Standard schoot wakker en kwam langszij, drukte door maar onze jongens vochten als leeuwen om niet onderuit te gaan. Meer nog, Sporting kwam zelfs opnieuw op voorsprong. Preben zag z'n verdediger wat worstelen met de bal en ging ermee vandoor, maar werd daarbij foutief gestopt in de zestien. Penalty, captain Arno nam zijn verantwoordelijkheid en plaatste de bal buiten bereik van de keeper. De ontlading erop staat nog steeds op ons netvlies gebrand.
Dat het geen overwinning opleverde is nauwelijks een voetnoot in dit overzichtje waard. Alle supporters onthouden vooral het grote hart waarmee onze jongens voor mekaar de strijd aangingen met één van de beste teams uit de reeks. Zo maar een hart? Neen, een echt leeuwenhart, dat tot op de dag van vandaag nog steeds bij de kwaliteiten van het team hoort.
U15 haalt in Luik een gelijkspel bij één van de mogelijke kampioenkandidaten. Een verdiend gelijkspel, want het resultaat van een collectief sterke prestatie, gebouwd op een ijzersterke groepsgeest, geloof in eigen voetbalkunnen, en een tikkeltje geluk dat Standard die dag niet helemaal top was. De thuisploeg was niet in zijn dagje vooral qua afwerking, maar met Fedric stond er die dag een doelman die weinig zou laten passeren. Toevallig werd Fedric die dag ook gescout door mensen van de bond, het zou hem een plaats in de volgende selectieronde voor Belgie U15 opleveren een paar maanden later. Maar Lokeren voetbalde die dag ook vrijuit, wat baten schrik en enkel oog voor de defensie bij een topper, ook dan krijg je er zo een paar om de oren. Sporting U15 voetbalde zoals het dat het beste kan, naar voor, vanuit de verdediging opbouwend, met ons creatief middenveld de openingen zoeken en vooraan dan de zaak proberen afwerken. Standard kwam aanvankelijk aan de beste kansen, maar iedereen bleef scherp. Keanu schudde enig mooi zijn mannetje van zich af, zette tot bij Preben die Jordy schuin rechts alleen zag opduiken en hem met een soort sprongetje de bal toespeelde. Jordy pakte uit met een staalharde lage schuiver en bracht Lokeren 0-1 voor. Standard schoot wakker en kwam langszij, drukte door maar onze jongens vochten als leeuwen om niet onderuit te gaan. Meer nog, Sporting kwam zelfs opnieuw op voorsprong. Preben zag z'n verdediger wat worstelen met de bal en ging ermee vandoor, maar werd daarbij foutief gestopt in de zestien. Penalty, captain Arno nam zijn verantwoordelijkheid en plaatste de bal buiten bereik van de keeper. De ontlading erop staat nog steeds op ons netvlies gebrand.
Dat het geen overwinning opleverde is nauwelijks een voetnoot in dit overzichtje waard. Alle supporters onthouden vooral het grote hart waarmee onze jongens voor mekaar de strijd aangingen met één van de beste teams uit de reeks. Zo maar een hart? Neen, een echt leeuwenhart, dat tot op de dag van vandaag nog steeds bij de kwaliteiten van het team hoort.
dinsdag 20 december 2011
11 momenten van 2011-part 1
De eindejaarsfeesten staan nu echt op de drempel, onze jongens hebben de examens achter de rug. Tijd om even te chillen, achteruit te gaan zitten en effe lekker niets doen. Wij namen de tijd om 11 momenten uit het voetbaljaar 2011te selecteren. De komende dagen brengen we steeds een 'hoogtepunt' van het bijna voorbije jaar
De 'kleine' generaal is terug thuis
Net voor het einde van het jaar 2010 gonsde het al door de Sportinggangen, maar net na nieuwjaar werd het officieel, Jonathan Lievens was terug een Sportingboy. Na een aantal jaar Club Brugge, snakte Jonathan terug naar zijn Sportingmaats en het voetbal dichter bij de deur. De groep reageert enthousiast, na het vertrek van Jelle De Schryver naar zijn leeftijdsgenoten zat U15 zonder echte spelmaker. De vervangers deden het aardig maar bleken nog effectiever op hun vertrouwde positie. De komst van Jona geeft aan het team een stukje evenwicht. Toch is het even wennen, de jongens moeten mekaar opnieuw leren kennen op het veld, maar zoals verwacht groeit Jonathan snel naar zijn oude positie in het team. Midden in de groep, midden op het veld, midden in de zotste nest van Sporting Lokeren, een omgeving die het beste in Jona laat bovenkomen. Het vertrouwen in eigen kunnen groeit naarmate de wedstrijden in het Sporting shirt vorderen, Jonathan scoort al een eerste keer tegen Eupen, voor het team een heel belangrijke overwinning. Jona prikt ook heerlijk de gelijkmaker tegen Anderlecht binnen, na een 0-2 achterstand brengt hij onze jongens op gelijke hoogte met de toekomstige kampioen. Vanaf het nieuwe seizoen 2011-2012 hoort Jonathan wekelijks steevast bij de sterkhouders die Sporting Lokeren dicht bij de subtop houden. Dat ontgaat ook de sportieve cel niet, Jonathan wordt geselecteerd voor Jong Lokeren, als spelmaker, een mooie beloning voor een mooie comeback...terug thuis...waar het goed toeven is.
De 'kleine' generaal is terug thuis
maandag 19 december 2011
3 Lokerse U16 Duivels!
Tars en Arno zitten bij de selectie voor de nationale ploeg U16 voor de trainingswedstrijd tegen België U17 Futures op 5 januari (14u00) te NVC Tubize, Keanu speelt op dezelfde dag een onderlinge U16F wedstrijd, proficiat jongens!
zondag 18 december 2011
Prettig Kerstfeest U16!!!
Ook dit jaar wil U16 al zijn supporters, bloglezers, vrienden en sympathisanten een vrolijk Kerstfeest toewensen, daartoe maakten we opnieuw een Kerst e-card. Je kan die hier bekijken.
U16 voor het goede doel
Gisteren stond een groot deel van de spelersgroep opnieuw ten dienste van het goede doel. Beni en Anja hielden hun winterbenefiet ten voordele van hun weeshuis in Haïti, onze jongens verzorgden de hele avond de 'kelnering'. Ook de U16 familie was in grote getale opgekomen om hun steun aan het mooie project te betuigen. De papa's en mama's mochten eten en drinken, de gasten brachten alles netjes naar hen toe, 't is eens iets anders :-)
Maar hartverwarmend is het alleszins, het blijft knap hoe deze groep aan mekaar hangt. Samen plezier maken, samen voetballen, samen werken. Kjell, Niels, Mattis, Senne, Jordy VL, Jonathan, Keanu, Preben, Jelle, Timo en Arno...sjieken biel!!!
Maar hartverwarmend is het alleszins, het blijft knap hoe deze groep aan mekaar hangt. Samen plezier maken, samen voetballen, samen werken. Kjell, Niels, Mattis, Senne, Jordy VL, Jonathan, Keanu, Preben, Jelle, Timo en Arno...sjieken biel!!!
zaterdag 17 december 2011
Met z'n tweeën naar Tubize
Twee Lokeraars werden opgeroepen om de fysieke proeven voor de nationale ploeg U16 af te leggen. Captain Arno en Tars werden daarvoor geselecteerd. De lijst voor U16F moet nog worden bekendgemaakt, normaliter zal Keanu daarvoor worden uitgenodigd.
dinsdag 13 december 2011
This is your trainer speaking
Net voor de winterstop stelden we een paar vragen aan trainer Maarten, over hemzelf en uiteraard ook over zijn groep, onze jongens, Sporting Lokeren U16.
We zitten in de helft van het seizoen, hoe kijk je terug op je eerste maanden bij Lokeren U16?
Hoe doet je ploeg het volgens jou?
Hoe schat jij het niveau van de reeks en tegenstanders in?
Wat zijn de werkpunten voor deze groep?
Wat zijn hun sterke punten?
Benader je je eigen doelstellingen die je in gedachten had met deze groep? Wat lijkt jou een haalbaar objectief op het eind van de competitie?
We zitten in de helft van het seizoen, hoe kijk je terug op je eerste maanden bij Lokeren U16?
Ik vind het aangenaam werken in Lokeren. De omstandigheden zijn ideaal om training te geven. Telkens op een mooi kunstgras kunnen trainen waardoor je als trainer veeleisend kan zijn. Ik moet me niet meer afvragen of alle oefeningen kunnen afgewerkt worden als de weersomstandigheden niet ideaal zijn. Dat was bij mijn vorige club wel anders. De samenwerking met trainer Yves van U17 verloopt ook heel goed, dus ik heb geen reden tot klagen.
Hoe doet je ploeg het volgens jou?
Ik ben globaal gezien tevreden van het voetbal dat mijn ploeg brengt. Wat het puntenaantal betreft kon het zeker beter mits wat meer efficiëntie. Want de dip, wat punten betreft, in november verdienden we niet. Matchen tegen Lierse, Westerlo moeten we winnen. Ik denk dat we geen punten hebben gestolen. Telkens hebben we op een voetballende manier de tegenstander proberen te domineren. We hebben ons meerdere moeten herkennen tegen Standard, Genk en Club Brugge. Dat is geen schande maar de logica zelfve. Toch hebben we telkens goed mee gespeeld, kansen bij elkaar gevoetbald en dat blijft het belangrijkste.
Hoe schat jij het niveau van de reeks en tegenstanders in?
Op dat vlak ben ik wat ontgoocheld. Te veel ploegen of trainers kiezen voor resultaatvoetbal, veel lange ballen en geen opbouw van achteruit. Opleiding?
Wat zijn de werkpunten voor deze groep?
De balcirculatie moet sneller, sommige jongens zien de bal nog te graag en remmen het spel te veel. We moeten ook verticaler gaan spelen, meer de ruimte in de rug van een verdediging benutten. We kijken soms te kort en spelen te vaak breed. Efficiënter gaan worden. Hebben te veel kansen nodig om te scoren. We willen het te mooi doen, te veel de doelman dribbelen en de bal erin lopen.
Wat zijn hun sterke punten?
Het voetballend vermogen.
Mentale weerbaarheid. Ook al komen we achter of vallen we met tien, een tegenslag blijft niet hangen maar de groep wil hem ombuigen.
Teamspirit: een groep die voor elkaar door het vuur gaat en heel goed aan elkaar hangt. Op dit niveau niet evident.
Kan je het persoonlijk een beetje vinden met de zotste nest van Sporting Lokeren?
Kan je het persoonlijk een beetje vinden met de zotste nest van Sporting Lokeren?
Ik heb toch het gevoel dat het goed klikt. Het evenwicht wordt gevonden tussen ernstig werken en een lachen als het kan.
Benader je je eigen doelstellingen die je in gedachten had met deze groep? Wat lijkt jou een haalbaar objectief op het eind van de competitie?
Ik vind dat de groep volwassener aan het worden is in alle facetten van het voetbal. Het dominanter zijn en het combinatievoetbal van achteruit komt bij momenten al goed tot uiting maar kan en moet nog beter. Het hoog druk zetten verloopt toch ook al beter en moeten we nog een stap vooruit kunnen zetten. Na nieuwjaar moet de lat nog hoger gelet worden en zal ik veeleisender zijn. Mede met de trainingen van 'jong Lokeren' en de spitsentrainingen kunnen en moeten we nog een flinke stap voorwaarts zetten.
Zonder veel blessures moet de 4de plaats onze ambitie zijn. Standard, Genk en Club Brugge hebben meer kwaliteit maar in de subtop horen we zeker thuis. We kunnen onze voet zetten naast dit Anderlecht, Gent, Mechelen, Leuven,... meer zelfs dan onze voet. Als de voetbalgoden wat mee zitten , doen wij de rest.
maandag 12 december 2011
Halfseizoenevaluatie U16
Trainer Maarten stuurde ons het schema voor de evaluatie van vrijdag aanstaande toe. Indien spelers onderling willen wisselen kan dat, gelieve alleen de trainer hiervan op de hoogte te brengen.
17u00 Jonathan Lievens
17u15 Mohamed Sesay
17u30 Preben De Man
17u45 Simon Vermachelen
18u00 Sander Claeys
18u15 Niels De Pauw
18u30 Jelle D’heer
18u45 Keanu Heirwegh
19u00 Senne Laureys
19u15 Timo Louage
19u30 Arno Monsecour
19u45 Tars Notteboom
20u00 Jordy Van Daele
20u15 Jordy Van Landeghem
20u30 Matthys Vergeylen
Rare jongens die Romeinen
Een vreemd bericht op de website van de voetbalbond deed ons even de wenkbrauwen fronsen, hier moet duidelijk een misverstand zijn...allez zo 'nen brave mens'.
8. Hoger beroep nr 107 - De h. Kurt Teugels (KVC Westerlo) tegen de beslissing genomen op 4.11.2011 door het Sportcomité 3de Kamer. Wedstrijd KVC Westerlo/K. Lierse SK (U16) van 1.10.2011.
Gehoord het Bondsparket bij monde van Mr Patrick Bowman,
Gehoord Mr Wim Van Hove en appellant,
Overwegende dat uit alle elementen van het dossier, met inbegrip van het disciplinair verleden van betrokkene, blijkt dat hij moeite heeft met het aanvaarden van de autoriteit van scheidsrechters,
Dat hij ook in bewuste wedstrijd van 1.10.2011 een totaal ongepaste houding ten aanzien van de wedstrijdleiding had,
Dat tevens rekening dient te worden gehouden met de beslissing van het Sportcomité dd. 23.2.2011, waarbij er een uitstel werd verleend voor een gedeelte van de schorsing en de boete opgelegd aan betrokkene,
Dat zijn houding naar aanleiding van de wedstrijd van 1.10.2011 aantoont dat betrokkene geen lessen heeft getrokken uit het verleden,
Dat de sanctie hem opgelegd door het Sportcomité 3de Kamer op 4.11.2011 daarom dient te worden bevestigd en dat het hem op 23.2.2011 verleende uitstel thans dient te worden ingetrokken, zodat het gedeelte met uitstel nu ook effectief wordt,
Om die redenen,
Verklaart het Beroepscomité 1ste Kamer het hoger beroep ongegrond.
Bevestigt het verbod van toegang tot de neutrale zone van de h. Kurt Teugels van 26.10.2011 tot en met 26.11.2011.
Zegt dat het op 23.2.2011 verleende gedeelte met uitstel, nl. drie maand, thans effectief wordt.
Zegt dat het verbod van toegang tot de neutrale zone zich aldus uitstrekt van 26.10.2011 tot en met 26.2.2012.
Bevestigt de boete van € 300,00 hem opgelegd op 4.11.2011.
Zegt dat het op 23.2.2011 verleende gedeelte met uitstel, nl. € 200,00, thans effectief wordt.
Zegt dat de boete dus in totaal € 500,00 bedraagt.
Legt de boete van € 40,00, bepaald bij artikel 1769.212 van het bondsreglement, en de kosten van het geding ten laste van appellant.
8. Hoger beroep nr 107 - De h. Kurt Teugels (KVC Westerlo) tegen de beslissing genomen op 4.11.2011 door het Sportcomité 3de Kamer. Wedstrijd KVC Westerlo/K. Lierse SK (U16) van 1.10.2011.
vrijdag 9 december 2011
Clubfilmpje gaat door 1000 hitsgrens
In nauwelijks een week tijd heeft de samenvatting van Club Brugge-U16 al meer dan 1000 hits mogen noteren. Mixmaster Nico meldde ons dat (met meer dan gepaste trots). Tot nu toe was geen enkele samenvatting daar in zo korte tijd in geslaagd. De voorbije dagen was er een race op gang gekomen tussen de filmpjes van de finale van het Muguet tornooi (983 hits) en de wedstrijd tegen blauwzwart. Nico hield het met gezonde spanning in de gaten voor ons.
Helemaal te gek werd het toen plots ook de samenvatting van U16-Kortrijk begon mee te spelen. Het afscheid van Mattis werd opgepikt door het Sporting webteam, het filmpje op de Sporting homepage geplaatst, nauwelijks vijf dagen later zit ook dat al aan 460 hits. Een mooie vorm van erkenning voor onze jongens maar vooral voor cameraman Nico, die steevast elk weekend een paar uur spendeert aan het filmen, mixen en monteren van de beelden. Nico, proficiat en van harte bedankt voor de moeite die je in dit werk steekt!
Helemaal te gek werd het toen plots ook de samenvatting van U16-Kortrijk begon mee te spelen. Het afscheid van Mattis werd opgepikt door het Sporting webteam, het filmpje op de Sporting homepage geplaatst, nauwelijks vijf dagen later zit ook dat al aan 460 hits. Een mooie vorm van erkenning voor onze jongens maar vooral voor cameraman Nico, die steevast elk weekend een paar uur spendeert aan het filmen, mixen en monteren van de beelden. Nico, proficiat en van harte bedankt voor de moeite die je in dit werk steekt!
donderdag 8 december 2011
Bondscoach U16 duidelijk
Browaeys: "We verspillen 25 procent van ons talent"
België springt onzorgvuldig om met zijn voetbaltalent. Dat blijkt uit de geboortedata van de spelers uit eerste klasse. Wie op het einde van het jaar wordt geboren, heeft meer kans om uit de boot te vallen. Dat zal veranderen dankzij de futureteams.Vier jaar geleden heeft het probleem van talentverspilling door de geboortemaanden in België gezorgd voor het tot stand komen van een revolutionair systeem: de futureteams voor laatrijpe spelers.
“Door de problematiek van de geboortemaanden en de laatrijpheid van sommige jeugdvoetballers verspillen we 25 procent van ons talent. Vele jeugdtrainers lijden aan wat wij championitis noemen, ze willen of moeten presteren”, zegt bondscoach van de U17 en directeur van de trainersschool, Bob Browaeys aan Het Nieuwsblad.
“Daarom hebben we bij de nationale jeugdploegen U15, U16 en U17 een futureteam opgericht, een parallelle selectie voor laatrijpe spelers die anders uit de boot vallen.”
“We proberen hen een programma te geven zodat ze zich later kunnen integreren in de gewone jeugdploeg. Je zou hen moeten zien spelen: soms lijkt het wel Barcelona.”
bron: http://www.voetbalkrant.com/
U16 studeert
De activiteit op de Sporting Foot Academy staat de voorbije dagen op een laag pitje. Onze jongens zitten in de examens, de meeste toch, hier en daar zijn er wel die nog niet gestart zijn, maar de meesten hangen al met de neus in de nota's. Wij wensen alle U16'ers prima examens toe!
woensdag 7 december 2011
Ook Keanu out
Keanu blesseerde zich zaterdag nog tijdens de opwarming. Aanvankelijk leek het nog mee te vallen, maar dat bleek na een bezoek aan Dr. Peeters niet. Een scheurtje in de aanhechting van de quadriceps van zo'n 2 cm zal hem vermoedelijk een week of 4 van de velden houden. Het is wel winterstop, gelukkig maar, Keanu zal waarschijnlijk net op tijd voor de start van de terugronde, opnieuw inzetbaar zijn. Net als Kjell, Preben, Senne, Arno en Timo. Yep, tel maar... toch opnieuw 6 geblesseerden. Op naar 2012...maar dan voltallig!!!
dinsdag 6 december 2011
Beni te gast in Extra Time
Wie gisteren aandachtig naar Extra Time keek zag af en toe 'onze' Beni opduiken. Hij maakte de opnames bij van gisteren mee. Hoeft het te verwonderen dat hij dicht in de buurt zat van Bossie? Neen, maar het viel wel op dat hij...stil was :-) Anja zal content geweest zijn :-))
Je kan de integrale uitzending hier nog eens bekijken:
Je kan de integrale uitzending hier nog eens bekijken:
Mattis' afscheid haalt Sportingsite
Ons traditioneel wedstrijdverslag en het pakkend beeldverslag van Nico werd door het webteam van Sporting Lokeren op de homepage gezet. Normaal heeft U16 z'n stekkie in het jeugdgedeelte, maar de webteamleden vonden dit afscheid en de waarden die het filmpje naar voor wilde brengen zo mooi dat ze besloten het op een 'betere' plek van de website te zetten. Bedankt mannen!
Je kan het stukje nog eens bekijken: klik hier
bron: http://www.sporting.be/site/algemeen-de-u16-nam-afscheid-van-mattis
Je kan het stukje nog eens bekijken: klik hier
bron: http://www.sporting.be/site/algemeen-de-u16-nam-afscheid-van-mattis
maandag 5 december 2011
Bedankt U16!
Maandag, dag van een nieuwe week, dag van een start voor zoveel nieuwe dingen. Dag van opnieuw wat rust na een voetbalweekend. En wat voor één. Alles is wat bezonken, het emotionele wordt rustiger opgevangen en omgezet in mooie herinneringen. Een dag waarop ik me heel graag eens richt naar al diegenen die deze mooie herinneringen voor het voetbal van Mattis maken.
In de eerste plaats gaat mijn grote dankbaarheid als papa naar de ongelooflijke, fantastische spelersgroep waarin Mattis zichzelf mocht zijn. Als speler, als vriend, als pleziermaker, hij heeft geleerd van elk van jullie. Hij leerde wat nationaal voetbal inhoudt, wat strijdlust is, wat vriendschap echt betekent en hoe het je steunt in goede en kwade momenten. Ik heb als papa enorm genoten en gewaardeerd hoe Mattis deel mocht uitmaken van deze buitengewone ploeg (zowel op- als naast het veld!). Mattis en ik blijven jullie volgen. We zullen zeker nog komen kijken naar jullie prestaties. Merci jongens, een voorbeeld voor zovelen, jong en oud!!!!
Dank ook aan alle ouders voor diezelfde waarden. De wedstrijdanalyses, de aanmoedigingen, de troostende woorden, de verrassende momenten, de feestjes, de daarbijhorende repetities, het samenzijn … en zoveel meer … ik zal het ook missen.
Dank je wel Lokeren, dank je wel trainer(s) voor de kans die Mattis heeft gekregen. Ik weet zeker dat zijn voetbalervaring in Lokeren een leidraad en steun zullen blijven in zijn groeiproces. Zowel in zijn verdere voetbalmomenten als daarbuiten. Zijn emotioneel antwoord van zaterdag zegt het allemaal. Met zoveel respect, hij heeft genoten en zal het ook heel hard missen.
Zijn droom om in schoonheid afscheid te mogen nemen, had ikzelf nooit mooier kunnen dromen.
Merci, merci, merci, merci … van Mattis en mezelf!
Kurt
In de eerste plaats gaat mijn grote dankbaarheid als papa naar de ongelooflijke, fantastische spelersgroep waarin Mattis zichzelf mocht zijn. Als speler, als vriend, als pleziermaker, hij heeft geleerd van elk van jullie. Hij leerde wat nationaal voetbal inhoudt, wat strijdlust is, wat vriendschap echt betekent en hoe het je steunt in goede en kwade momenten. Ik heb als papa enorm genoten en gewaardeerd hoe Mattis deel mocht uitmaken van deze buitengewone ploeg (zowel op- als naast het veld!). Mattis en ik blijven jullie volgen. We zullen zeker nog komen kijken naar jullie prestaties. Merci jongens, een voorbeeld voor zovelen, jong en oud!!!!
Dank ook aan alle ouders voor diezelfde waarden. De wedstrijdanalyses, de aanmoedigingen, de troostende woorden, de verrassende momenten, de feestjes, de daarbijhorende repetities, het samenzijn … en zoveel meer … ik zal het ook missen.
Dank je wel Lokeren, dank je wel trainer(s) voor de kans die Mattis heeft gekregen. Ik weet zeker dat zijn voetbalervaring in Lokeren een leidraad en steun zullen blijven in zijn groeiproces. Zowel in zijn verdere voetbalmomenten als daarbuiten. Zijn emotioneel antwoord van zaterdag zegt het allemaal. Met zoveel respect, hij heeft genoten en zal het ook heel hard missen.
Zijn droom om in schoonheid afscheid te mogen nemen, had ikzelf nooit mooier kunnen dromen.
Merci, merci, merci, merci … van Mattis en mezelf!
Kurt
Watskeburt???
We sloegen deze morgen de krant open, en als altijd bladerden we door naar de voetbaluitslagen. Tot onze grote verbazing stond bij de resultaten in de U16 reeks, dat onze jongens de wedstrijd tegen Kortrijk met 0-5 ff verloren. Naar onze PC dan maar op zoek naar een bericht dat anders zou zijn, maar dat vonden wij niet. Ook op meerdere andere sites staat hetzelfde resultaat. Vreemd, want we hebben niet meteen zicht op iets wat een forfait tot gevolg zou kunnen hebben.
Ook onze afgevaardigde Eric Van Driessche was een beetje uit het lood geslagen. Ook hij had er het raden naar waarom overal het forfait verschenen was. Hij liep er al heel de morgen over te dubben. Wij dan maar naar 'de footbel', en daar stond wel het juiste resultaat...oef, even Eric geruststellen toch maar. Laten we het maar houden op een foutje van de redactie(s)? Bah ja zeker, missen is menselijk hé.
Ook onze afgevaardigde Eric Van Driessche was een beetje uit het lood geslagen. Ook hij had er het raden naar waarom overal het forfait verschenen was. Hij liep er al heel de morgen over te dubben. Wij dan maar naar 'de footbel', en daar stond wel het juiste resultaat...oef, even Eric geruststellen toch maar. Laten we het maar houden op een foutje van de redactie(s)? Bah ja zeker, missen is menselijk hé.
Captain in het gips
Het is winterstop, wedstrijdgewijs dan toch, er staan nog enkel trainingen op het programma. Voor Timo en Arno zal ook trainen er niet meer bij zijn deze komende anderhalve week. Timo herstelt nog van een zware kneuzing van de enkel en onze kapitein liep zaterdag een barstje in de elleboog op. Arno kwam in de eerste helft al in een duel slecht neer en blesseerde zich, maar verbeet de pijn en bleef op het veld. Na de wedstrijd bleef de pijn dusdanig aanwezig dat een doktersbezoek volgde met de hierboven beschreven diagnose tot gevolg. Arno kreeg een gips aangemeten, volgende week volgt een nieuwe foto.
Wie nu nog durft zeggen dat voetballers watjes zijn, moet dringend eens bij U16 komen kijken. Timo speelde nog meer dan een half uur met een 'ei' op zijn enkel en Arno liet de pijngrens ook al voor wat hij was. Het toont aan wat deze jongens voor hun team, voor hun maats over hebben...sterk!
Wie nu nog durft zeggen dat voetballers watjes zijn, moet dringend eens bij U16 komen kijken. Timo speelde nog meer dan een half uur met een 'ei' op zijn enkel en Arno liet de pijngrens ook al voor wat hij was. Het toont aan wat deze jongens voor hun team, voor hun maats over hebben...sterk!
zondag 4 december 2011
Beijr van de week
Deze week hoefden we niet te twijfelen of details af te wegen, er is maar één beijr van deze week, en da's Mattis. Mattis droomde van een afscheid in schoonheid, en da's er ook gekomen. Met een heel knappe assist zette hij een uitroepteken achter vier jaar jeugdopleiding bij Sporting Lokeren. Vier seizoenen waarop hij nog lang, met die heerlijke glimlach van hem, en met fierheid kan terugblikken. Mattis kwam aan het eind van het U12 seizoen bij het team, maakte meteen een leuk tornooi met de ploeg mee, en behoorde in geen tijd tot de absolute ambiancemakers van de zotste nest van Sporting Lokeren. Voetballend kreeg Mattis het nooit cadeau, hij moest er steeds hard voor werken, maar ging er onvervaard met heel veel overgave en enthousiasme tegenaan. Telkens slaagde hij er met zijn uitstekende mentaliteit terug te knokken. Altijd bleef hij positief, zijn maats konden op hem rekenen ook al stond hij niet op het veld. Hoeft het nog gezegd dat Mattis 'de' chouchou van de ganse Sporting U16 familie is... ja, en opnieuw ook als het moet.
Het afscheid van zijn vrienden liet niemand onberoerd, spelers, afgevaardigden, trainer, mama's, papa's, oma's of opa's. Iedereen gaat hem zwaar missen, niet in het minst de spelersgroep, die gisteren al opperden dat het nooit zo stil was geweest als wanneer het bericht kwam dat Mattis zou stoppen bij U16. Zij weten als geen ander hoe het is om Mattis Even 'vriend' te mogen noemen. Vrienden hou je het liefst dicht bij je, maar moet je soms loslaten, en blij zijn dat echte vriendschap niet stuk gaat omdat je mekaar niet zo frequent meer ziet. Ook wij zullen de 'thahaa's' de komende weken niet horen weerklinken, die stevige knuffel niet voelen, het wordt 'Even' wennen. Maar hij komt nog naar Lokeren, Mattis is niet voorgoed weg, Wachtebeke ligt niet veraf en Mattis beloofde ons nog zo veel als mogelijk te komen kijken naar zijn maats. Mattis, bedankt voor vier mooie jaren, bedankt voor jouw vriendschap, je bent onze beijr van de week... misschien lijkt dat maar een momentopname, maar 'Even' ... je zit voorgoed en eeuwig in een heel speciale plaats van ons hart.
zaterdag 3 december 2011
Emotionele winst... voor Mattis
Sporting Lokeren won de laatste thuismatch voor de winterstop tegen KV Kortrijk met 4-0. Het werd een heel intense partij, niet zozeer vanwege het sportieve, maar om het emotionele. Sporting Lokeren U16 moet afscheid nemen van één van z'n voornaamste sfeermakers, Mattis Even. Dat werd de spelersgroep net voor de wedstrijd meegedeeld, Mattis wil alle voorrang geven aan zijn studies en dan is de combinatie met Elite voetbal niet voor de hand liggend. De jongens waren zichtbaar aangedaan, maar waren resoluut in hun besluit. Er moest gewonnen worden voor hun vriend,Mattis moest met klasse uitgezwaaid worden. Het werd een eresaluut aan de vriendschap, een eigenschap die steeds zeldzamer wordt in het voetbal.
Voor goed voetbal was de dreun bij de meesten iets te hard aangekomen. Sporting Lokeren wilde wel maar tot echt vloeiende combinaties kwam het te weinig. KV Kortrijk, ook al een team waar de vriendschapsbanden de voorbije maanden tot het uiterste werden getest, deed eveneens een meer dan verdienstelijke poging om goed voetbal te brengen, maar ook bij de roodwitten ontbrak de dash om van een goede partij te kunnen spreken. Lang leek de eerste helft op een 0-0 af te stevenen tot Matthijs, Tars centraal diep stak, onze rechterwing was niet zelfzuchtig en gaf de bal aan de vrijkomende Simon die de 1-0 kon intikken. Vijf minuten voor tijd volgde wat misschien al 'het' moment van de match was, Sporting combineerde zich naar voor, Mattis ging op z'n rechterflank voorbij z'n belager en schilderde een magistrale voorzet op het hoofd van Sesay, die krachtig binnenknikte. Alle U16'ers op een hoopje, de afscheidnemende Mattis werd bijna platgeknuffeld. De match leek ook meteen gespeeld. De Lokerse aanvallen mondden regelmatig uit in buitenspel, Kortrijk bleef voetballend proberen. Chapeau, er zijn heel wat teams die in een betere positie dan onze Westvlaamse vrienden staan, die zelfs ook maar weigeren om die poging te doen of ze niet mogen doen. Niks lange ballengedoe, geen haantjesgedrag of schopperij, altijd met de bedoeling een aanval zoals het moet in mekaar te zetten. Maar het vlotte niet voor roodwit, de Sporting recuperatie deed zijn werk en de defensie was uiterst secuur.
Ook de tweede helft bleef Lokeren de gevaarlijkste ploeg, al duurde het even vooraleer de 3-0 er kwam. Een paar pogingen werden nog net afgeblokt, Kortrijk kwam in de verdrukking en moest kleine foutjes maken om een grotere achterstand te voorkomen. Uit één van die vrije trappen kwam de 3-0, Simon nam die snel en bedankte zijn maatje Tars voor de assist van het eerste doelpunt door hem de pass voor Sportings derde aan te reiken. Tars ging snel, knap omheen de keeper, het definitieve verdict voor de moedige Kortrijkzanen. Het werd ook nog 4-0, ook Sesay wilde nog een doelpunt aanreiken, hij deed dat op een alleraardigste manier, bal aannemen, ruimte maken, en Simon centraal alleen voor doel zetten. Simon twijfelde niet en plaatste het leer netjes in de bovenhoek buiten bereik van de Kortrijk goalie. Lokeren speelde de partij rustig uit, KVK deed dat ook. Nogmaals een pluim voor de fairplay van de Kortrijkboys en hun supporters, dit mag en moet een voorbeeld zijn voor heel veel ploegen uit de reeks. De mevrouw naast ons had enkel wat minder telefoons verwacht tijdens de wedstrijd ;-)
Vijf minuten voor tijd kreeg Mattis Even zijn applauswissel. Fel geëmotioneerd nam hij afscheid van al zijn maats, afgevaardigden, trainer en zijn supporters. Even vreesden we nog dat hij een blessure zou oplopen toen de voltallige spelersgroep hem een paar keer de lucht ingooide na affluiten. Maar hij kwam heelhuids tot bij 'zijn' U16 familie, om iedereen uitgebreid te groeten, in de armen te vallen en afscheid te nemen. Tot ziens vriend, het ga je goed bij Wachtebeke!!!
Voor goed voetbal was de dreun bij de meesten iets te hard aangekomen. Sporting Lokeren wilde wel maar tot echt vloeiende combinaties kwam het te weinig. KV Kortrijk, ook al een team waar de vriendschapsbanden de voorbije maanden tot het uiterste werden getest, deed eveneens een meer dan verdienstelijke poging om goed voetbal te brengen, maar ook bij de roodwitten ontbrak de dash om van een goede partij te kunnen spreken. Lang leek de eerste helft op een 0-0 af te stevenen tot Matthijs, Tars centraal diep stak, onze rechterwing was niet zelfzuchtig en gaf de bal aan de vrijkomende Simon die de 1-0 kon intikken. Vijf minuten voor tijd volgde wat misschien al 'het' moment van de match was, Sporting combineerde zich naar voor, Mattis ging op z'n rechterflank voorbij z'n belager en schilderde een magistrale voorzet op het hoofd van Sesay, die krachtig binnenknikte. Alle U16'ers op een hoopje, de afscheidnemende Mattis werd bijna platgeknuffeld. De match leek ook meteen gespeeld. De Lokerse aanvallen mondden regelmatig uit in buitenspel, Kortrijk bleef voetballend proberen. Chapeau, er zijn heel wat teams die in een betere positie dan onze Westvlaamse vrienden staan, die zelfs ook maar weigeren om die poging te doen of ze niet mogen doen. Niks lange ballengedoe, geen haantjesgedrag of schopperij, altijd met de bedoeling een aanval zoals het moet in mekaar te zetten. Maar het vlotte niet voor roodwit, de Sporting recuperatie deed zijn werk en de defensie was uiterst secuur.
Ook de tweede helft bleef Lokeren de gevaarlijkste ploeg, al duurde het even vooraleer de 3-0 er kwam. Een paar pogingen werden nog net afgeblokt, Kortrijk kwam in de verdrukking en moest kleine foutjes maken om een grotere achterstand te voorkomen. Uit één van die vrije trappen kwam de 3-0, Simon nam die snel en bedankte zijn maatje Tars voor de assist van het eerste doelpunt door hem de pass voor Sportings derde aan te reiken. Tars ging snel, knap omheen de keeper, het definitieve verdict voor de moedige Kortrijkzanen. Het werd ook nog 4-0, ook Sesay wilde nog een doelpunt aanreiken, hij deed dat op een alleraardigste manier, bal aannemen, ruimte maken, en Simon centraal alleen voor doel zetten. Simon twijfelde niet en plaatste het leer netjes in de bovenhoek buiten bereik van de Kortrijk goalie. Lokeren speelde de partij rustig uit, KVK deed dat ook. Nogmaals een pluim voor de fairplay van de Kortrijkboys en hun supporters, dit mag en moet een voorbeeld zijn voor heel veel ploegen uit de reeks. De mevrouw naast ons had enkel wat minder telefoons verwacht tijdens de wedstrijd ;-)
Vijf minuten voor tijd kreeg Mattis Even zijn applauswissel. Fel geëmotioneerd nam hij afscheid van al zijn maats, afgevaardigden, trainer en zijn supporters. Even vreesden we nog dat hij een blessure zou oplopen toen de voltallige spelersgroep hem een paar keer de lucht ingooide na affluiten. Maar hij kwam heelhuids tot bij 'zijn' U16 familie, om iedereen uitgebreid te groeten, in de armen te vallen en afscheid te nemen. Tot ziens vriend, het ga je goed bij Wachtebeke!!!
vrijdag 2 december 2011
Filmpje laat U16 blog flippen
Nooit gezien, gisteren piekte onze blog als nooit tevoren. Daar waar 'normale' dagen een gemiddelde van +/- 185 bezoekers per dag langs komen op de U16 blog, zagen we gisteren ineens zo maar eventjes 469 bezoekers langskomen. Tussen 21h00 en 22h00 waren er maar liefst 142 mensen die op het beeldverslag van Club-U16 klikten.
Dat onze beeldverslagen het goed doen wisten we al een tijdje. De bezieler daarvan, cameraman en mixmaster Nico, meldde ons deze week nog dat de Finalematch op de Muguetcup naar de 1000ste bezoeker loopt. Op ruime afstand maar toch mooi tweede volgt de thuismatch tegen Gent met meer dan 400. Dan verschillende verslagen met meer dan 300 hits. Opvallend in die statistieken is het feit dat maar liefst 26% van de 'kijkers' vrouwen of meisjes zijn die de filmpjes bekijkt...ik ken er een stuk of achttien die daar niks op tegen hebben, integendeel.
Dat onze beeldverslagen het goed doen wisten we al een tijdje. De bezieler daarvan, cameraman en mixmaster Nico, meldde ons deze week nog dat de Finalematch op de Muguetcup naar de 1000ste bezoeker loopt. Op ruime afstand maar toch mooi tweede volgt de thuismatch tegen Gent met meer dan 400. Dan verschillende verslagen met meer dan 300 hits. Opvallend in die statistieken is het feit dat maar liefst 26% van de 'kijkers' vrouwen of meisjes zijn die de filmpjes bekijkt...ik ken er een stuk of achttien die daar niks op tegen hebben, integendeel.
Winterstopregeling/Evaluaties
Voor we de winterstop in gaan, is het de gewoonte een korte evaluatie van onze spelers te houden. Ouders worden verwacht bij de trainer op de afgesproken uren.
Deze evaluatie gebeurt op 16 december. Daarna gaat de jeugd er even tussenuit
Op 9 december gaat de onderbouw de winterstop in. Op 16 december volgen alle andere teams.
Vanaf dinsdag 3 januari starten we terug met het normale trainingsuurrooster.
Deze evaluatie gebeurt op 16 december. Daarna gaat de jeugd er even tussenuit
Op 9 december gaat de onderbouw de winterstop in. Op 16 december volgen alle andere teams.
Vanaf dinsdag 3 januari starten we terug met het normale trainingsuurrooster.
Bemoedigend nieuws
Het voetbal dat onze jongens brengen moet de voetbalgoden gunstig stemmen. Nu ja, 't is maar hoe je het bekijkt. Voor Kelvin kwam er in ieder geval heel goed nieuws. Zijn dreigende schorsing voor de rode kaart tegen Westerlo, is weg. De uitsluiting tijdens de wedstrijd werd als voldoende geacht. We komen dus niet in de keepersproblemen.
Dan was het nog wachten op het verdict van Timo. Hij zal in ieder geval niet in staat zijn de wedstrijd tegen Kortrijk, te starten. Timo ging gisteren bij Dr. Peeters langs, en de schade aan de enkel valt al bij al mee. Wel een zware bloeduitstorting en een zware kneuzing. Ijs en rust, en dikke lagen zalf op de getroffen enkel dus. Dr. Peeters sprak zijn afschuw uit voor dit soort blessure. Timo heeft heel veel geluk gehad, de plaats waar de drieste tackle terechtkwam is bijzonder breukgevoelig. Gelukkig beschikt Timo over een stevig onderstel, anders was een breuk zeker het gevolg.
Ongelofelijk dat we dit soort tackles steeds meer zien in het jeugdvoetbal, wanneer gaat daar nu iets aan gedaan worden??? Heren van de voetbalbond???
Dan was het nog wachten op het verdict van Timo. Hij zal in ieder geval niet in staat zijn de wedstrijd tegen Kortrijk, te starten. Timo ging gisteren bij Dr. Peeters langs, en de schade aan de enkel valt al bij al mee. Wel een zware bloeduitstorting en een zware kneuzing. Ijs en rust, en dikke lagen zalf op de getroffen enkel dus. Dr. Peeters sprak zijn afschuw uit voor dit soort blessure. Timo heeft heel veel geluk gehad, de plaats waar de drieste tackle terechtkwam is bijzonder breukgevoelig. Gelukkig beschikt Timo over een stevig onderstel, anders was een breuk zeker het gevolg.
Ongelofelijk dat we dit soort tackles steeds meer zien in het jeugdvoetbal, wanneer gaat daar nu iets aan gedaan worden??? Heren van de voetbalbond???
donderdag 1 december 2011
Beijr van de week
Kelvin, proficiat, je bent onze beijr van de week.
Abonneren op:
Posts (Atom)