De zotste nest van Lokeren

Straf wat onze jongens gisteren deden. 3e worden op een U17 tornooi, maar vooral na een aangrijpende gebeurtenis als de begrafenis van Simon z'n mama. Allemaal waren ze er, in Lokeren uitgangstraining. Gisteravond kregen we nog een sms'je van Simon, hij wou z'n maats en de ouders nog eens bedanken voor de aanwezigheid. 't Was wel chic, vond hij, z'n team zo in 'uniform' aanwezig te zien.

Verliep het voetbal op het tornooi aanvankelijk nog wat stroef dan bleken de kopjes wel vrij tijdens de troosting.

Fijn ook van de U17 groep, die er al evenzeer als de kippen bij zijn om grapjes te maken. Samen de Sportingyell doen voor de match, U16 en U17 met in het midden een scheidsrechter die dit nog nooit had meegemaakt. De U17 delegees die zich begonnen op te warmen om de troepenschaarste op te vangen, de beide banken kwamen niet bij van het lachen.

De spontane maar hilarische truitjeswissel na de match. Heerlijke, ontspannen momenten die de feelgood-sfeer tussen deze twee spelerskernen benadrukken. De Sportingsupporters stonden erbij, keken ernaar, en lachten om zoveel voetbalplezier, mooi mooi mooi. Wat moet dat worden als deze twee spelerskernen samenkomen bij U19...de zotste nest van Sporting Lokeren...the sequal.