Herboren U16 laat leider bibberen

Neen U16 heeft niet opnieuw een topper kunnen verslaan. Daarvoor liep het al te makkelijk averij op in de eerste helft. Maar wat Sporting Lokeren U16 na de pauze opdiste tegen de mogelijk toekomstige kampioen was van een alleraardigst niveau. Trainer Maarten moest maar liefst 3 sterkhouders afgeven aan U17, de volledige centrale basisas moest mee de bus op naar Genk, doelman Kjell had opnieuw last van z'n heupbuigers en moest aan de kant blijven. Sporting begon nog prima aan de partij, kreeg via Preben een eerste uitstekende kans maar de bal ging naast. Genk keek het wat aan maar trof meteen bij de eerste diepe bal raak, Kelvin zag het gevaar en kopte tot bij Senne die onmiddellijk druk kreeg van twee opzittende Genkies. En net zoals vorige week ging de lobbal binnen. Het Lokerse spel verwaterde, onze verdediging stond niet al te zeker te spelen en raakte nauwelijks de bal kwijt aan de linie ervoor waar de balvastheid van Timo wel heel erg werd gemist. En toen de bal toch vooraan raakte, verslikte U16 zich in de goeie bedoelingen. Moeilijke controles, dribbels lukten niet echt, Lokeren liep een beetje tegen zichzelf te vechten. Genk ging daarom niet meteen zo dominant voetballen, maar kwam wel 0-2 voor, centraal ingekopt na een prima voorzet. Voor Sporting het sein om wakker te worden. Jonathan nam het team op sleeptouw en er werden stilaan terug wat duels gewonnen. U16 combineerde zich tot aan de zestien, en had pech dat de scheids duidelijk handspel niet zag. Even later had de bal opnieuw op de stip gemoeten, maar de bal werd net buiten 'de carré' gelegd. Preben gleed voorbij z'n belager, maar de bal bleef in het pak hangen. Genk kreeg het benauwd maar haalde wel zonder tegentreffer de pauze. Onmiddellijk na de pauze leek die treffer er toch te gaan komen, Preben haalde uit, de bal ging voorlangs. Nog voor vijf minuten om waren werd de bal in het strafschopgebied voor de derde maal met de hand weggehaald, ook deze hadden de 'men in black' niet opgemerkt, wij wel, de supporters van Genk ook. Dat alles maakte dat Lokeren nog furieuzer op jacht ging naar de aansluitingstreffer. Een heerlijke aanval Tars/Simon werd met een uitstekende voetreflex uit het doel gehouden. De hoekschop die daar op volgde was wel de goede, Jordy VD kopte in, Tars werkte de bal over de lijn. Het scenario van vorige week speelde zich opnieuw af. Lokeren ging verwoed op zoek naar de tweede, Preben, Tars en Simon kwamen er heel dicht bij, Matthijs pegelde nog eens rakelings over. Maar het doelpunt viel aan de overzijde, ook hier zag de ref niet dat de aanvaller de bal met de hand meenam, al ging het leer aanvankelijk nog in hoekschop. Daarbij viel de bal pardoes voor de voet van een blauwwitte Limburger die in één tijd binnentrapte. Heel Genk slaakte een zucht van opluchting, maar lang duurde het niet vooraleer de stress bij de Genkies opnieuw toesloeg. Tars ging het luchtduel aan, z'n belager kopte in eigen doel, 2-3. De bezoekers gingen helemaal aan het beven, hun geroemde ticci tacca verdween helemaal uit het spel, met onnodige overtredingen probeerden ze het ritme uit de Lokerse aanvalsgolven te halen. Vooral een ontketende Preben was daar het slachtoffer van, maar de vrije trappen leverden niets tot weinig op. Enkel toen Senne een bal recupereerde en de hoogopverende Jonathan inkopte, sprong het Lokerse supportersheir op, maar kracht kon Jona niet meer op die bal krijgen. Ook Simon trof ei zo na nog raak, zijn kopbal ging net naast. De overtredingen werden steviger, Sander werd in een raid naar voor onderuit gehaald, en ook Preben werd nog vol geraakt. Zijn belager pakte een tweede gele kaart en Genk moest met tien verder, al stond er niet veel tijd meer op de klokken. Voorin raakte KRC niet meer, maar ook Lokeren kon niet meer tot scoren komen. Genk stevent dan wel op een mogelijke titel af, Lokeren liet de Limburgers bibberen tot in het slot. Niet één topploeg slaagde erin dit Sporting Lokeren weg te voetballen. Wat had de aanwezigheid van Arno, Timo en Sesay kunnen betekenen? Maar wat ben je met als'en en indiens. Opnieuw toonden onze jongens hun mentale weerbaarheid, zelfs een quasi onoverbrugbare achterstand weerhoudt hen niet om een hoger aangeschreven team voetballend achteruit te drukken. De Genkse supporters, aimabel als altijd, hadden geen moeite om toe te geven dat ze goed weg kwamen. De wedstrijd kende wel nog een spijtig einde toen de meest zenuwachtige KRC'er, Sander een por gaf. De ref gaf nog rood op aangeven van de grensrechter.